Er is al veel geschreven over de corona-maatregelen en de invloed hiervan op de mentale gezondheid. Een van de maatregelen is dat we zoveel mogelijk moeten binnenblijven en thuiswerken. Veel mensen zijn hier inmiddels wel aan gewend, maar voor langere tijd thuiswerken is tóch anders. Zelf was ik het ook gewend om thuis te werken, maar voor langere tijd fulltime vanuit huis werken is toch wennen en vereist een zekere mate van discipline.
Thuiswerken heeft voor- en nadelen: ik heb geen reistijd meer, kan mijn werkdag beter indelen. Toch merk ik -naar mate het coronavirus langer duurt- dat thuiswerken ook zijn uitdagingen had.
Mijn dag heeft ineens een hele andere structuur. Door het wegvallen van mijn reistijd heb ik ook een ander ochtendritueel. Ik kan langer in bed blijven liggen, later ontbijten. De vrijheden van thuiswerken zijn fijn, maar er moet toch gewerkt worden. Door het ontbreken van een dagritme kreeg ik na verloop van tijd toch wat moeite om de discipline op te brengen om de hele dag productief te zijn. Daarom ben ik meer structuur in mijn dag gaan aanbrengen, door op een vast tijdstip te starten en af te sluiten. Omdat ik zelf in de ochtenden het meest productief ben, werk ik met een to-do lijstje om vervolgens een paar uur -zonder afleiding- te werken. In de middag maak ik vaak een wandeling. Ondanks de luxe van het “uitslapen” probeer ik toch iedere dag rond dezelfde tijd te slapen.
Ook mis ik het dagelijkse contact met collega’s, het praatje bij het koffiezetapparaat en sluimert er soms een eenzaam gevoel. Je hebt toch mensen om je heen nodig. Mij helpt het om regelmatig contact te onderhouden met collega’s, telefonisch of via Teams. En omdat de sportschool gesloten was, heb ik mezelf de luxe gegund van een personal trainer waarmee ik een keer in de week buiten train.
Dit alles helpt mij om het thuiswerken beter vol te houden, maar wat zal ik blij zijn als ik weer wat vaker op kantoor kan werken.
Overzicht nieuws